Kinderen en de natuur maken een mens gelukkig
Door: liz
Blijf op de hoogte en volg liz
27 Juli 2010 | Cambodja, Khett Siem Reab
Weer even een verslagje
Vanuit Luang Prabang vloog ik naar Pakse. Wat een vreselijke stad en ik moest daar ook nog 3 dagen blijven omdat ik ziek werd.Het is een vieze, oude stad. Na een paar dagen nam ik een bus naar het zuiden van Laos naar de vierduizend eilanden.Hier nam ik een boot naar Don Khone.
Wat is het hier mooi! Geweldig. Ik sliep in een mooie bungalow aan de Mekongriver. Pinautomaten en internet hadden ze niet.Het is hier zo back to nature.Met een paar mensen hebben we het hele eiland afgefietst. De natuur is hier onbeschrijvelijk mooi.We fietsen door bossen, rijstvelden en overal kwam je waterbuffalo's, varkens. kippen en honden tegen.
Ik moet die mensen toch alleen is vertellen dat citybikes niet zo handig zijn voor dit gebied. We reden over rotsen en modderpaadjes,heel avontuurlijk en heel vermoeiend.
We kwamen aan bij het zuidelijkste puntje en hier heb ik kringspelletjes met de kinderen gedaan, wat hebben we gelachen!Ook kreeg ik een baby in mijn handen die het tijd vond om mijn broek onder te plassen. Ik vertrok dus met een modderige, zanderige plasbroek en geloof me, ik voelde mij fantastisch!
Hier namen we een boot de rivier op om dolfijnen te spotten, geweldig gezicht!
s'Avonds lag ik in mijn hangmat naar de natuurgeluiden te luisteren.
Na vijf dagen nam ik afscheid van alle mensen daar en besloot een bus naar Cambodja te pakken.
Het werd een reis om nooit te vergeten. Om acht uur in de ochtend werd ik in Laos opgehaald en vertrokken we met de boot naar het vaste land. Hier wisten we niet waar we heen moesten. Na een uur wachten kwam er een minivan langs. Hier konden 9 mensen in, maar ze bleven maar proppen. Nadat er 20 backpackers op elkaar gepropt zaten, vonden sommigen nog een plek op het dak. We hotsten en klotsten over de weg, af en toe stoppend om een backpack van de weg te rapen, die er onderweg afgevallen was.Toen we bij de grensovergang kwamen ,moesten de mensen van het dak, want de politie kwam. Nee 25 mensen in een busje is legaal, hihi.
Bij de grensovergang moesten we heel wat dollars betalen voor we er door mochten. Ze hadden ons een VIP bus belooft. Toen ik de bus zag, kwam ik niet meer bij, wat een oud ding!Het heeft vier uur geduurd voordat we eindelijk de grens overwaren, terwijl de grens 6 km van het eiland af lag.En ik moest nog 12 uur. Onderweg stopten we haast om de tien minuten omdat er van alles mis met de bus was. Na 8 uur kwamen we bij een plek waar we van bus moesten ruilen. Yes, eindelijk een VIP bus.Nu kunnen ze hier alleen niet tellen en waren er 50 mensen en 25 stoelen. Ik heb achter de buschauffaur in een hoekje gelegen. Andere mensen sliepen op plastic stoelen in het gangpad, wat een rotzooi. Na 18 uur reizen kwamen we om drie uur s'nachts in de stromende regen in Siem Reap aan.Wat een reis, maar geloof het of niet,ik heb van iedere minuut genoten. Wat hebbben we gelachten!
Ik ben hier nu een dag en morgen gaan we de tempels bekijken.
groeten uit Cambodja
Liz
Vanuit Luang Prabang vloog ik naar Pakse. Wat een vreselijke stad en ik moest daar ook nog 3 dagen blijven omdat ik ziek werd.Het is een vieze, oude stad. Na een paar dagen nam ik een bus naar het zuiden van Laos naar de vierduizend eilanden.Hier nam ik een boot naar Don Khone.
Wat is het hier mooi! Geweldig. Ik sliep in een mooie bungalow aan de Mekongriver. Pinautomaten en internet hadden ze niet.Het is hier zo back to nature.Met een paar mensen hebben we het hele eiland afgefietst. De natuur is hier onbeschrijvelijk mooi.We fietsen door bossen, rijstvelden en overal kwam je waterbuffalo's, varkens. kippen en honden tegen.
Ik moet die mensen toch alleen is vertellen dat citybikes niet zo handig zijn voor dit gebied. We reden over rotsen en modderpaadjes,heel avontuurlijk en heel vermoeiend.
We kwamen aan bij het zuidelijkste puntje en hier heb ik kringspelletjes met de kinderen gedaan, wat hebben we gelachen!Ook kreeg ik een baby in mijn handen die het tijd vond om mijn broek onder te plassen. Ik vertrok dus met een modderige, zanderige plasbroek en geloof me, ik voelde mij fantastisch!
Hier namen we een boot de rivier op om dolfijnen te spotten, geweldig gezicht!
s'Avonds lag ik in mijn hangmat naar de natuurgeluiden te luisteren.
Na vijf dagen nam ik afscheid van alle mensen daar en besloot een bus naar Cambodja te pakken.
Het werd een reis om nooit te vergeten. Om acht uur in de ochtend werd ik in Laos opgehaald en vertrokken we met de boot naar het vaste land. Hier wisten we niet waar we heen moesten. Na een uur wachten kwam er een minivan langs. Hier konden 9 mensen in, maar ze bleven maar proppen. Nadat er 20 backpackers op elkaar gepropt zaten, vonden sommigen nog een plek op het dak. We hotsten en klotsten over de weg, af en toe stoppend om een backpack van de weg te rapen, die er onderweg afgevallen was.Toen we bij de grensovergang kwamen ,moesten de mensen van het dak, want de politie kwam. Nee 25 mensen in een busje is legaal, hihi.
Bij de grensovergang moesten we heel wat dollars betalen voor we er door mochten. Ze hadden ons een VIP bus belooft. Toen ik de bus zag, kwam ik niet meer bij, wat een oud ding!Het heeft vier uur geduurd voordat we eindelijk de grens overwaren, terwijl de grens 6 km van het eiland af lag.En ik moest nog 12 uur. Onderweg stopten we haast om de tien minuten omdat er van alles mis met de bus was. Na 8 uur kwamen we bij een plek waar we van bus moesten ruilen. Yes, eindelijk een VIP bus.Nu kunnen ze hier alleen niet tellen en waren er 50 mensen en 25 stoelen. Ik heb achter de buschauffaur in een hoekje gelegen. Andere mensen sliepen op plastic stoelen in het gangpad, wat een rotzooi. Na 18 uur reizen kwamen we om drie uur s'nachts in de stromende regen in Siem Reap aan.Wat een reis, maar geloof het of niet,ik heb van iedere minuut genoten. Wat hebbben we gelachten!
Ik ben hier nu een dag en morgen gaan we de tempels bekijken.
groeten uit Cambodja
Liz
-
27 Juli 2010 - 11:55
Eric:
ga zo door! hahaha -
27 Juli 2010 - 11:58
Niels:
Lies,
ik had je gezicht wel willen zien gedurende de busreis en alle rampen die je daar moest doorstaan. Precies iets voor jou! Super mooi joh! Enjoy every minute you walk outside the door ;)
Liefs, -
27 Juli 2010 - 21:34
Suze En Opa:
Lieve Liesbeth,
De verhalen met reizen worden steeds spannender. Vooral met kinderen die je ontmoet zijn je lust en je leven.
Je kan de kinderen op je school aanstonds in Holland weer heel wat vertellen.
Geniet en doe voorzichtig.
Veel liefs van Suze en Opa.
xxx
-
29 Juli 2010 - 17:16
Charles Hulsebosch:
lieve liz. wat een moed omdit alles te doorstaan. het is maar goed, dat je niet alles tevoren weet. maar niettemin. lieve groet van Fridy en mij. hou vol het is onvergetelijk maar hard. Je wordt echt wereldwijs van deze reizen. -
30 Juli 2010 - 09:24
Janneke En Rene:
Hoi zus,
wat een prachtige foto's met de kleintjes. We reizen met je mee en genieten van je verhalen. Fijne tijd nog.
Ook veel liefs van papa en mama (zitten in massangis zonder internet)
xxx -
31 Juli 2010 - 14:46
Sas:
Wat een leuke foto met die kids! -
01 Augustus 2010 - 18:36
Inge:
Hey!
Wat maak je toch weer een hoop mee, geweldig!!
Echt genieten die verhalen en foto's van jou!!
liefs, Inge -
02 Augustus 2010 - 19:18
Tante Sietske:
Lieve Liesbeth, We zijn net thuis van vakantie. Leuk om je verslagen weer te lezen en alle foto's te zien. Heel veel plezier met alle nieuwe dingen die je weer beleeft! Liefs, ook van oom Klaas. -
02 Augustus 2010 - 20:32
Salto En De Rest:
Jemig Liz, wat hebben wij het dan goed hier in NL als je dat allemaal leest :-)
Groetjes en hou je haaks!
Salto en de rest -
05 Augustus 2010 - 13:32
Papa En Mama:
Heerlijk om je zoooo te zien genieten!!! Eindelijk een internet cafe, wat denk je, midden in Avallon naast de markt. Ook groeten van Willy en Jaap, ga nog even lekker door zo!
Gros bisous et a bientot!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
