Borneo is splended

Vanavond zit ik in het vliegtuig terug naar Nl. Wat zal dat weer wennen zijn. Ik stond gemiddeld tusen 6 en 8 uur in de ochtend op, mensen die mij goed kennen, zullen nu wel achter overslaan van verbazing.

Twee weken geleden was ik in kk in Borneo. Bij het locale busstation nam ik een bus naar Sepilok, waar de orang oetangs te zien zijn. De trip duurde 6 uur, maar wat een mooi uitzicht. Ik zou iedereen die busrit aanraden!

Nadat ik in Sepilok aangekomen was, moest ik een stukje lopen naar het hostel. Ik had het hele bordje niet gezien, dus uit eindelijk heb ik 5 km met rugtas gelopen. Sepilok is een plaats waar veel palmbomen staan. Op zich erg mooi, maar de reden is minder. Dit land is rijk aan palmolie en dit wordt veel geexporteerd. Door de bomen te planten wordt de jungle gekapt en is er bijna geen primiteve jungle meer. Dit is erg voor de mensen in de jungle en ook voor de dieren.

Ik ben bij de oerang oetang opvang geweest. Iedereen zat te wachten op de voedertime en het was druk. Ik liep weg bij de drukte en stond oog in oog met poekel, de oerang oetang. Hij hing heerlijk in de boom 1 meter van mij vandaan. Ik vond het zo geweldig dat ik de eerste beste persoon die langs kwam vastgreep, gelukkig was het de oppasser. Deze dieren leven in een groot natuurpark, maar ze zijn hier gekomen doordat de palmplantages hun leefgebied aantasten.

Je kon hier jungle en rivier tocht doen. Ik besloot het anders te doen, toen ik een mountainbike van de werkers zag staan. Ik mocht de fiets lenen en heb de hele dag rond gefietst, het is hier erg mooi.

De volgende dag nam ik een locale bus naar het plaatsje Sukau. Dit dorpje ligt midden in de jungle. Hier heb ik mijn riviertocht gedaan. Wat een avontuur. Ik heb vier verschillende aapsoorten gezien en vele mooie vogels.

s'Ochtends ging mijn wekker om half zes en nam ik de locale bus weer terug naar Sepilok (een rit van vier uur) Ik zat achterin met mijn benen in mijn nek, het was warm en de raamjes konden niet open. Ik zat tussen 5 mensen ingeklemd, maar toen ik het hoofdje van een kind langzaam op mijn schouder voelde glijden, voelde ik mij totaal gelukkig!

In Sepilok verbleef ik in een heel luxe resort met een heerijk zwembad. Lekker even bijkomen!

De dag daarna probeerden een Amerikaans meisje en ik een lift te krijgen terug naar KK. Een man nam ons mee in een erg luxe auto. Onderweg kreeg hij problemen met de auto, dus stapten we uit en hielden een tourbus aan. Uiteindelijk kwamen we naar 7 uur in KK aan. Die volgende dag weer even lekker op het strand gelegen. Die avond aten we op een Filipijnse markt ( nou ja ik had bij een restaurantje spaghetti gehaald, want de vis op de markt zag er nou niet echt aaniokkelijk uit.) Op de martk aten we met mensen uit Brunei, een klein oliestaatje in Borneo. Zij vertelden mij dat de sultan van Borneo de rijskte man op aarde is en dat hij 3 dagen per jaar zijn paleis opensteld voor publiek. Je voelt het al aankomen, ik nam snel afscheid en boekte diezelfde avond nog een vlucht naar Brunei voor de volgende ochtend.

Brunei is een indrukwekkend staatje! De moskees zijn erg mooi. De binnenstad is niet echt aantrekkelijk en er zijn geen hostels te vinden. Accomodatie is moeilijk te vinden en duur, maar je moet wat over hebben om de koning te kunnen zien. Vijf minuten van de binnenstad vandaan zijn de waterdorpjes. Ze staan op houten palen in het water. In zo'n huisje wil ik wonen! Via een wooden walkway loop je langs de huisjes. Brunei heeft de meeste huisjes op het water in de wereld.

De volgende dag was het het einde van de ramadan. In de waterdorpjes werd ik uitgenodigd om met een familie te komen eten. Ze droegen fantastisch mooie kleren en ik moest iedereen een hand geven en er zijn heel veel foto's gemaakt. Ik kreeg cakejes en drinken aangeboden. Het was een indrukwekkende ervaring. Daarna haalde een watertaxi mij op en nam mij mee de jungle in om naar apen te kijken, wat een fantastische dag!

De volgende dag was het zover....ik ging naar het paleis. Om hallf zes ging mijn wekker en met mijn twee Franse vrienden namen we de locale bus naar het paleis. We waren 1 van de eerste, dus dat was heel goed. Hierna kwamen er bussen met politie, leger en marine mensen, allemaal in uniform. Om half acht ging de gate open en renden iedereen ( de locals)naar voren.
Met onze lange benen, hielden we iedereen makkelijk bij en stonden we bij de deur weer vooraan. Er waren zo'n duizend mensen en er stonden 5 politieagenten alles te regelen. Het gaat er hier zo vreedzaam aan toe. We stonden in de snikhete zon te wachten. Na een uur mochten we naar binnen en ook hier was er bijna geen security. Mijn tas werd niet eens gecheckt. Moet je in Nl doen, is het meteen een drama! We kwamen binnen en we zagen zoveel eten! We konden pakken wat we wilden en ik heb mij volgegeten met cakejes, wat een ervaring, eten in een paleis!
Hierna moesten de vrouwen hun schouders bedenken en werden wij naar een vrouwen zaal gebracht. Hier hebben we twee uur gwacht. Hierna werden we weer naar een andere zaal gebracht en moesten we in de rij gaan staan. Ik had een Nederlandse ansichtkaart bij mij om aan de koningin te geven. Ze was heel mooi aangekleed, maar dat waren meerdere vrouwen, dus eerst wist ik niet eens wie de queen was, gelukkig gaf ik de kaart aan de goede persoon haha! Het duurde nog geen 2 minuten. Hierna kregen we een kado en stonden we weer buiten. De koning hebben we niet gezien, jammer genoeg, maar dit was alleen voor de mannen bedoeld. Het was fantastisch om mee te maken en wat een mooi paleis!

Diezelfde middag nam ik een bus naar Miri, Borneo. Na een paar douane checks kwam ik weer in Borneo aan. Miri is niet echt een fantastische stad. Ik had een heel goed gesprek met een man uit Maleisie die vecht voor het behoud van de jungle ( hij heeft hiervoor al een paar keer in de gevangenis gezeten)Vanuit Miri vloog ik terug naar KL. Hier heb ik twee fantastische stapavonden gehad. En nu is het zover, ik neem zo de monorail en de bus en dan het vliegtuig naar huis.

Het was weer eens een fantastische trip met fantastische mensen!

Tot snel!
Liz