De natuur in.
Blijf op de hoogte en volg liz
21 September 2019 | Zuid-Korea, Busan
I wish travel therapy was covered by my health insurance.
Marine en ik namen de bus vanuit Gangneung naar Sokcho. Ons hostel lag naast de bus terminal, idiaal dus, zeker omdat Marine een rolkoffer bij zich heeft met ik weet niet hoeveel kilo.
Het was een heel net hostel en de bedden lagen heerlijk.
We dropten onze spullen en zijn meteen een wandeling langs het meer gaan maken. Hierna gingen we naar het strand, maar ik was te rusteloos om er lang te liggen, dus besloot ik de trappen naar het uitkijkpunt te nemen. Wow, ik kon ver over de zee en de stad uitkijken. Ik wilde dit met iemand delen, dus ik plukte Marine van het strand en deed de klim nog een keer.
Eten blijft hier een dingetje. Het is best lastig om aan groente en fruit te komen en pittig eten is niet aan mij besteed. Bimbimbap is mijn maaltijd. Rijst met groente en ei en dit moet je door elkaar mixen. Alleen maakt elk restaurant het anders. In Gangneung besloot ik ook Bimbimbap te nemen, de vader kwam nog even laten zien hoe ik het moest doen en begon mijn eten door elkaar te roeren. Bah, het was niet te eten. Dus in Sokcho gingen we lekker makkelijk naar de Mac. Hierna maakten we een mooie wandeling langs het verlichte meer. Ze zijn hier gek op licht. Alles wat maar verlicht kan zijn, wordt verlicht.
De volgende dag besloten we naar het nationaal park te gaan. Nu was het net een nationale holiday en reden er bijna geen bussen, fijn!
Na een half uur wachten bij het busstation, besloten we samen met nog een andere backpacker een taxi te pakken. Na 30 min moesten we uitstappen, omdat er zo'n grote file stond om het np in te komen. Hier had de taxichauffeur geen zin in. Dus we besloten de 40 min naar het np te lopen.
Wat is het hier mooi! We besloten eerst een kaartje te kopen voor de cable car. Deze was helemaal volgeboekt tot 16.30 uur. We kochten een kaartje voor half vijf en besloten eerst een hike te gaan doen.
De eerste 45 min waren makkelijk en het pad liep door het bos langs watertjes en watervallen. Daarna begon de echte hike naar de top. Maar het uitzicht was adembenemend. Daarna hadden we super honger en vielen we aan op onze potato pancake ( zeer aan te raden en zeer beter dan het eten in het restaurant in Gangneung)
Het uitzicht vanaf de top van de kabelbaan was weer net zo adembenemend. We hadden geen benen meer over en moe lieten we ons met de taxi naar huis brengen. De warme douche was zeer welkom.
Zondag...rustdag. Lekker lang in bed gelegen. De eigenaar vroeg aan Marine of ik medicijnen nodig had en of het wel goed met mij ging:)
We hebben de was gedaan, een busticket naar Danyang gekocht en een film gekeken.
De volgende dag kwamen we na 4,5 uur en 2 bussen later aan in Danyang. Wat is het hier mooi! Omringd door bergen stroomt de rivier door het dal. We werden door iemand van het guesthouse opgehaald, omdat ons guesthouse middenin de natuur staat. Wat is het hier heerlijk rustig en ' s avonds hoor je alleen de krekels. We maakten een wandeling door de omgeving, totdat ik opeens gegil hoorde en Marine een gek dansje zag doen. Ze was geprikt door een beest. Dokter Liz kwam meteen met haar noodtasje aan en zoog het gif eruit, anti bites erop gesmeerd en we konden weer verder.
Na een goed ontbijt de volgende dag, besloten we dat we wilden wandelen. De vader had het over een makkelijke wandeling langs de rivier en dit klonk ons als muziek in de oren, want ik heb deze reis al erg veel gehiked en geklommen. Hij noemde ook nog het woordje berg, maar om de een of andere reden sloeg ik deze info niet op, totdat we voor de berg stonden. Kreun, weer die trappen omhoog, maar het uitzicht was fantastisch. Het was een mooie wandeling van 2 uur.
Maar ik heb nu geleerd dat als Koreanen het over een makkelijke wandeling hebben of over het eten dat niet spicy is, dat je dan zelf het woordje moeilijk en heet ervoor moet zetten;)
Op woensdag gingen Marine en ik uit elkaar. Zij besloot nog in Danyang te blijven en ik nam de bus naar Jeonju.
Na een rit van anderhalf uur stopte de bus voor een korte pauze bij een busstation, maar voor hoelang? Ik zag een bakkerij, maar ik moest ook plassen en ik moest ook de buschauffeur in de gaten houden. Ok...run...eerst een broodje halen en toen zag ik de buschauffeur al weer teruglopen. Heb ik nog tijd voor het toilet? Ik durfde het niet aan en ging terug naar de bus. Na 5 min vertrokken we weer. Had ik het toch kunnen halen?
Ik verblijf nu in een rustig hostel en de eigenaar is obsessed met slippers. Er is een houten streep getrokken waar je je schoenen uit moet doen, dan loop je op je sokken naar je kamer, maar als je naar de huiskamer wilt, moet je terug naar de streep en slippers aan doen. Maar als je naar buiten wil en dan moet je toch echt door de woonkamer, moet je bij de streep je schoenen aan doen. Ik snap de logica niet.
Ik heb 2 guided tours door Jeonju hanokvillage gedaan. Dit is een dorp wat al heel oud is en waar nog traditionele huisjes staan. Han betekent traditioneel en nok betekent huis. We begonnen in een dorp wat is gebouwd voor de koning...zijn portret. De koning zelf is er nooit geweest. Er mochten geen mensen wonen, alleen personeel van de koning die voor de administratie zorgden. De tempel waar het portret zich in bevindt heeft vijf kleuren. Deze kleuren vind je in elke tempel terug. Ze staan voor de windrichtingen en het midden. Ook mag je nooit een tempel via het midden betreden, dat mag alleen de koning. Je gaat de tempel rechts in ( waar de zon op komt) en je gaat de tempel er aan de linkerkant weer uit ( waar de zon onder gaat)
Bij de ingang staat veel bamboe. De stam van bamboe zet uit als er brand komt en dat maakt een enorme knal en dat waarschuwt de mensen voor brand ( slim bedacht!) Met een andere tour bezocht ik de mooie huisjes.
Daarna had ik nog energie over en heb ik een berg beklommen, pittige klim naar boven, maar wederom een mooi uitzicht.
En de Bimbimbap smaakte daarna zo goed!
De volgende dag nam ik de bus naar een nationaal park en je raadt het nooit, maar ook daar heb ik weer een berg beklommen, 5 km omhoog, waarvan 1,4 km stijl omhoog met alleen maar trappen ( zwaar)
De kleuren zijn hier nu erg mooi, want de herfst is begonnen.
Vandaag heb ik een rustdag, ook omdat het regent. Vriendlief stuurde mij een waarschuwing dat er weer een tyfoon aankomt bij Jeju eiland, dus daar ga ik volgende week pas heen. Ik zit nu in een internet cafe, waar om mij heen iedereen computer spelletjes speelt en ik overal geschiet om mij heen hoor, zeer rustgevend;)
Anneyeong g aseyo ( tot ziens)
Liz
-
21 September 2019 - 15:35
Mama:
Ain't no mountain high enough………….
Wat een boeiend verhaal !!
Mooi dat je adequaat kon handelen met je noodtasje !! (Een wijze les, jaja, ik weet het!).
Grappig die bijzondere gewoontes daar zoals die slippers en wat een slim brandalarm !!!
Je hebt weer aardig wat kilometertjes in de benen !! Fijn dat je zo geniet van dit prachtige land !!!
Dag lieverd xxx
-
21 September 2019 - 16:50
Sterre:
Hallo Juf Liesbeth,
Ik vind het leuk om je verhaaltjes te lezen.
Heel veel plezier.
Doeii, Sterre
-
21 September 2019 - 17:53
Mark:
Wat een avonturen!! Ik geniet er echt van, elke keer als ik weer een verhaal van je lees :).
Lekker actief bezig, waar we allebei zo van houden.
Dat brandalarm echt bijzonder hoor en schat de logica van sommige mensen (slippers) is af en toe niet te begrijpen ;).
Blijf genieten. xxx -
21 September 2019 - 18:01
Wilma:
Hallo Lies. Ik had geen goede invulling van Korea , behalve dat je je niet moet wagen in het noorden ;), bijvoorbeeld van hoe de mensen zouden reageren en hoe de natuur/cultuur zou zijn. Maar door de foto's en je mooi verhaal krijg ik echt een redelijk goed beeld. En de natuur vind ik echt de moeite waard. Ik vind je tempo best hoog. Fijn dat je er zo van geniet en ik zie er naar uit om het eerste hand te horen. Groetjes Wilma -
25 September 2019 - 12:19
Clarie Groenleer - Van De Poppe:
Dag lieve Liz, wat is het toch leuk om je verslagen te lezen. Ik houd daarvan en ik verbaas me er eigenlijk niet over. Want, wie verre reizen maakt, kan veel verhalen. Het is vooral de manier waarop je schrijft. Boeiend! Waar ik me wel over verbaas is dat er steeds trappen zijn om bergen te beklimmen. Geniet maar van alle dingen en heel goed dat je af en toe een rustdag houdt! Liefs van tante oma Clarie (kleinzoon Adam is geboren)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley